درود بر انسانِ وحشی

بابا، آنارشیست بود. من، ضدِّ او بودم. اما، علی (علیه‌السلام)، لحظه‌ی ملاقاتِ من و او بود. تنها لحظه‌ی پایدارِ ما.

به قولِ نیچه: درود بر چنان جانِ وحشی، نیک، آزاد و طوفانی که بر مرداب‌ها و محنت‌ها چنان می‌رقصد که بر روی چمن.